Bir nedenden bu muhteşem öykü aklıma geldi dün akşam.Avni Akyol'da okurken 2 ayda bir izlerdik video kasetlerden bu filmi.Ben de dayanamadım uyanınca tam metnini okudum ve burada prologue'u paylaşmak istedim.Resim olarakta filmin en hoşuma giden sahnesini koydum.Film imdb de 6.9/10 almış olsa da bu onun hayatıma damga vuran filmlerden biri olduğu gerçeğini ne yazık ki değiştirmiyor.Bir de kıskançlık yapmıyorum ama Juliet'i daha hoş bir kız oynasaydı ne güzel olurdu...
Neyse resme dönelim.İzleyenler hatırlar bu sahneyi,kıyafet balosunda bayan ve erkek tuvaletlerine giden koridorda yolu ikiye ayıran ortadaki akvaryumdan Romeo'nun Juliet'i izlediği sahne..Bu sahnenin özelliği ne diye soracak olursanız,sadece Romeo'nun gözlerindeki meraklı beğeni derim ben.Herşeyin başladığı an bu andı bence.
Öğretmenlerime sesleniyorum "Allahım ilkokuldan beri bir genç kızın beynini bu derece yıkadınız ya,yükselen ideallerimi nasıl karşılayacağımı da siz söyleyin bi zahmet.. "=P
Prologue:
Two households, both alike in dignity,
in fair verona, where we lay our scene,
from ancient grudge break to new mutiny,
where civil blood makes civil hands unclean.
from forth the fatal loins of these two foes
a pair of star-cross'd lovers take their life;
whole misadventured piteous overthrows
do with their death bury their parents' strife.
the fearful passage of their death-mark'd love,
and the continuance of their parents' rage,
which, but their children's end, nought could remove,
is now the two hours' traffic of our stage;
the which if you with patient ears attend,
what here shall miss, our toil shall strive to mend.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder